Vandaag is Dizzy thuis. Het is een heerlijk hondje. Een heel ander karakter dan Haiko precies (hoewel je dat moeilijk van 1 dag kunt zeggen zeker).
Haiko en Dizzy hebben elkaar ontmoet op de parking van het kerkhof hier in onze straat. Haiko vond dat kleine hondje meteen heel erg leuk. Hij had al geen oog meer voor ons. Dizzy was wel onder de indruk. Ook binnen wilde Haiko al spelen met Dizzy. Het was voor hem toen wel wat veel en hij zocht dan ook echt bescherming bij ons of bij de meubels. Hij verstopte zich een beetje, maar zijn kopje kwam toch steeds weer piepen.
Een tijdje later is Dizzy echt losgekomen. Hij maakt nog geen echte speelbuigingen, maar daagt Haiko wel uit om te spelen. Het is echt schattig om hen zo bezig te zien. Haiko laat Dizzy ook soms winnen door zich direct op zijn rug te laten vallen. Het lijkt alsof hij al zijn hele leven met puppy's gespeeld heeft. Misschien is hij zelf gewoon nog een puppy.
Dizzy krijgt/kreeg wel weinig rust. Haiko moet constant kijken of hij er nog is en of hij nog ademt. Dan duwt hij eens tegen hem of hij begint te zeuren. Zeker in het begin bleef hij bezig. Dizzy heeft er - daardoor waarschijnlijk - totaal geen problemen mee om in zijn bench te slapen. Daar kan hem niemand storen.
Nu is het hier heel rustig. Ik denk dat iedereen wel moe is van deze speciale dag. Twee honden vragen toch wel wat meer energie dan eentje, maar dat zal wel goed komen zeker.
