Hersenschudding

Bij ons in de wei staat een buis, een aardwarmtewisselaar of een Canadese put genoemd. Ze staat er al van voor dat ik er kwam, maar vanmorgen was ik niet goed aan het opletten terwijl ik achter de vogels aanrende en KNAL met mijn hoofd ertegen. Naar het schijnt ben ik even blijven liggen en heb ik heel hard liggen janken. Het deed ook echt pijn hoor!

Baasje heeft me naar binnen gedragen en vrouwtje heeft direct de dierenarts gebeld. We zijn onmiddellijk naar daar gereden voor een cortisone spuit zodat er geen zwellingen konden zorgen voor extra pijn. Ik moest goed rusten vanmiddag en als het tegen de avond nog niet over was, moest ik teruggaan voor pilletjes.

En was het over? Nee hoor! Ik heb de hele middag bij mijn vrouwtje gelegen en me lekker laten vertroetelen. Alle rolluiken zijn in ons huis naar beneden, de tv staat extra zacht en ik mocht voor een keer op de zetel, weliswaar op mijn eigen deken.

Ik ben heel erg suf en beweeg niet veel. Vrouwtje mag overal naartoe wandelen, ik blijf gewoon liggen waar ik lig. Zelfs voor mijn lievelingswoord 'konijntjes' beweeg ik niet.

Ik heb dus een hersenschudding en moet nog cortisone pilletjes nemen tegen mogelijke zwellingen en kwetsuren in mijn hoofd en nek. Het ergste wat er kan gebeuren is dat ik ervan verlamd geraak. Volgens baasje is het allemaal niet zo erg.

Toen vrouwtje vanmiddag zei 'kom Haikootje, we gaan pipi doen' liet ik me gewoon oppakken zonder gepiep. Buiten bleef ik eerst even zitten. Met de leiband om liep ik wel een paar meter mee met af en toe een zitpauze. Baasje wou proberen of ik ook zonder leiband zou lopen, maar dat gaf niet veel totdat...ze zelf al binnen stonden en vanachter het raampje naar me keken! Toen kon er zelfs een lichte looppas vanaf en waren staart en oortjes hoog in de lucht. Toen ik hen zag keek ik natuurlijk weer zielig en ging het staartje weer tussen de benen...

Misschien profiteer ik dus toch een beetje van al die extra aandacht. Wie weet...

De dader van de dag